แคร์ความรู้สึกเราดีกว่าไหม

ความรู้สึกของคนอื่น บ่อยครั้งจะยืนเด่นในหัวของเรา จนกลายเป็นชุดคำถามที่มาพร้อมกับคำตอบที่ว่า “กลัวเขาเสียความรู้สึก”

เคยสงสัยมานานแล้ว แต่ยังหาคำตอบไม่ได้สักทีว่า ใครกันนะที่บัญญัติทัศนคติเช่นนี้ให้เราพากันจดจำ

การทำสิ่งที่อยากทำแล้วทำไม่ได้ เพราะติดบ่วงความเกรงใจ หรือ ห่วงความรู้สึกของคนอื่น แต่กลับทอดทิ้งความรู้สึกลึก ๆ ของตนเองไปอย่างน่าเสียดาย

ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่จะกลับมาเฝ้ามองความรู้สึกของตัวเอง ทำในสิ่งที่อยากทำ และเป็นการรักตัวเองโดยที่ไม่ต้องเกรงใจความรู้สึกของคนอื่น กล้าพอหรือยัง? ถ้าใช่นะก็ขอให้ “การรักตัวเอง” เป็นเหมือนบทเพลงที่ฟังแล้วรู้สึกฟินกับท่อนฮุกอย่างถึงใจ