ทักทายกันบ้าง
ถามถึงกันและกันบ้าง
อภัยให้กันบ้าง
ต่อสายไปหากันบ้าง
.
เพราะถ้าเมื่อใดไม่อาจทำได้อย่างข้างบน
ทุกคนก็คงไม่ต่างกัน
นั่นคือ นั่ง คิดถึง คนนั้น / วันนั้น / ครั้งนั้น /
.
คิดถึงคนที่ยังมีชีวิตอยู่ แปลว่า โอกาสพบกันเหลืออยู่เยอะ ทว่า คิดถึงคนที่ไม่มีสังขารบนโลกนี้ จะมีอะไรให้ลุ้นละ นอกจากความ “ว่างเปล่า” ที่พรางตัวอยู่ในความจดจำของเราเท่านั้น
.
ก่อนจะถูกความว่างเปล่าเข้ามาสะกิดใจเรา จงใช้เวลาและโอกาสที่มีเติมเต็มความคิดถึงคนที่เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อนพ้อง ในท้องทางชีวิตให้มาก และถึ่ขึ้นจะดีกว่าไหม?
.
พระข้าวปั้น